අයිස්‌ සාගරයේ ශ්‍රී ලංකාව පාවි යයි

අයිස්‌ සාගරයේ ශ්‍රී ලංකාව පාවි යයි

මහාද්වීප ප්ලාවිතය

(CONTINENTAL DRIFT)

සනාථ කෙරෙන භූ දර්ශනයක්‌

භූ ගෝල විද්‍යාත්මකව භෞම පද්ධතිය (GEO-SYSTEM) ලෙස හඳුන්වන පෘථිවි වායු

ගෝලීය පද්ධතියේ සියලුම මානව අංග මානව ජීවිතය හා බැඳී පවතින අතර මානව

සෞඛ්‍ය තීරණය කිරීමේදී මේ සියලු කොටස්‌ සම්බන්ධ වේ.

පෘථිවියේ දීර්ඝ කාලීන විකාශනය සහ සමාජ පරිණාමයෙන් පසුව ජෛවගෝලීය පැවැත්ම

වෙනස්‌ කිරීමේ ප්‍රධාන ජෛවීය සාධකය බවට මිනිසා පත්ව ඇත. වෙනස්‌ වෙමින්,

විකරණය වෙමින් පවතින ස්‌වභාවික පාරිසරික අංග අතර ප්‍රධාන වනුයේ වායුගෝලයේ

දැනට සිදුවී ඇති වෙනස්‌ කම්ය. එම නිසා වායු සංයුතිය, උෂ්ණත්වය,

වර්ෂාපතනය, සුළං, ආර්ද්‍රතාව ආදී වූ කාලගුණික හා දේශගුණික මූලාංගයන්

වෙනස්‌ වී ඇත. විශේෂයෙන් වායුගෝලයේ සිදුවන වෙනස්‌වීම් මිනිස්‌ සංහතියේ

රෝග වැඩි වීමට හේතු වී ඇත.

එහෙයින් පෘථිවි මානුෂීය වාර්ගිකයන්ට නැතහොත් මිනිසාට වැළඳෙන රෝගද

බෙහෙවින් වර්ධනය වී ඇත. අතීතයේදී බලවත් වූ එහෙත් පසු කාලයේදී මර්දනය කරන

ලද සමහර මානව රෝගද අද්‍යතනව නැවැතත් පෘථිවි ගෝලයේ තැනින් තැන වර්ධනය

වෙමින් තිබීම මානව ප්‍රගමනයට මහත් තර්ජනයකි. ගෝලීය උණුසුම්කරණය

(GLOBALWARNMING) සමග වෙනස්‌ වන භෞතික පාරිසරික ලක්‍ෂණ රෝග වාහක කෘමීන්ට

මෙන්ම රෝග බීජවල මර්දනයට හේතු වී ඇත.

මිහිතලය උණුසුම් වීමට හා සිසිල් වීමට තුඩුදෙන්නේ කුමන කාරණා දැයි ගෝලය

සිසාරා උක්‌ත ක්‍ෂේත්‍රයේ විද්‍යාඥයන් මැනවින් විමසා බලනු ලැබ ඇත.

ඒ අතරින් ඔස්‌ටොහන්ගේරියානු අධිරාජ්‍යයේ සිවිල් ඉංජිනේරුවරයකු ලෙස කටයුතු

කළ මිලියුටින් මිලන්කොවිච් විශිෂ්ටතම විද්‍යාඥයකු ලෙස ගෝලීය විද්‍යාඥයන්

විසින් පිළිගෙන ඇත. (AUSTRIA - HUNGARY -

GEOPHYSICIST AND CIVIL ENGINEER - MILUTIN

MILANKOVICH 1879-1958) අද්‍යතනව සර්බියාව යනුවෙන් හැඳින්වෙන ලෝක

ප්‍රාදේශීය ගම්මානයේදී උපත ලැබූ මිලියුටින් මිලන්කොවිච් ප්‍රථම ලෝක

යුද්ධය අවධියේදී බුඩාෆෙස්‌ට්‌ හි හංගේරියානු විද්‍යා ඇකඩමියේ පුස්‌තකාලයේ

(BUDAPEST HUNGARIAN, ACADEMY OF SCIENCES) රාජකාරි කිරීමට අවස්‌ථාව ලැබී

ඇත. ඒ වන විටත් ඔහු එකල මතුවූ විශාලතම විද්‍යාත්මක ගැටළුව වූ අයිස්‌ සමය

(ICE-AGE) ඇති වීම පිළිබඳ අධ්‍යයනයේ යෙදෙමින් සිට ඇත. ඉන් දශක 02 කට පසු

1941 දී උතුරු ගෝලීය රාජ්‍යයන් තවත් මහා යුද්ධයකට සූදානම් වෙද්දී ඔහු සිය

විශිෂ්ටතම සොයාගැනීම් "ˆCANON OF INSOLATION OF THE ICE AGE

PROBLEM˜" යන අදහස ගෙන දෙන තම මව් භාෂාවෙන් රචිත කෘතිය හරහා එළි දක්‌වා

ඇත. මිලියුටින් මිලන්කොව්ච් හා අදාළ විද්‍යාත්මක ක්‍රියාකාරකම් පිළිබඳ

අධ්‍යයනයට EN.WIKIPEDIA.ORG/WIKI/MULUTIN MILANKOVICH වෙබ් අඩවිය ඇතුළු

වෙබ් අඩවි දහස්‌ ගණනක ඔබට පියාසර කරමින් අධ්‍යයනයේ යෙදිය හැක.

පෘථිවියේ දේශගුණය විචලනයට (නිරන්තරයෙන් වෙනස්‌ වීම) කාරක වන අයිස්‌ සම

(ICE AGE) ඇති වීම මූලික වශයෙන් කාල චක්‍ර 03 කට වෙන්කළ හැකි බව

මිලියුටින් මිලන්කොවිච් විසින් 1941 දී තහවුරු කර ඇති අතර උක්‌ත කාලචක්‍ර

මිලන්කොවිච් චක්‍ර වශයෙන් භාෂිතය. මින් වඩා දීර්ඝතම කාල චක්‍රයට හේතුව

පෘථිවිය සූර්යයා වටා ගමන් කරන ක්‍ෂය (ORBIT) වසර 100,000 කට වරක්‌

දික්‌වී වෙනස්‌ වීමයි. පෘථිවිය සූර්යයා වටා ගමන් කරන්නේ නියම වෘත්තාකාර

කක්‍ෂයක නොවේ. වඩාත් නිවැරැදිව සටහන් කරන්නේ නම් අන්ඩාකාර නොහොත්

ඉලිප්සාකාර කක්‍ෂයක්‌ ඔස්‌සේ පෘථිවිය සූර්යයා වටා ගමන් කරයි.

වර්ෂ මිලියන 200 ට පෙර ක්‍රියාත්මක

(TRIASSIC) යුගයේදී පැන්ජියා

(PANGAEA)මහද්වීපය දෙකඩ වී

පෘථිවි ගෝලයේ මහද්වීප පහ

නිර්මාණය වූයේ මෙසේය

වසර 100,000 කට වරක්‌ මෙම කක්‍ෂයේ ඉලිප්සීය (ELLIPSE) මාර්ගය ඉතා ත්‍රීව

වේ. එවිට උක්‌ත සංසිද්ධිය සිදුවන කාලවකවානුව ඇතුළත පෘථිවිය වරෙක සූර්යයාට

වඩාත්ම නුදුරින්ද තවත් වරෙක සූර්යයාට වඩාත් ඈතින්ද ගමන් කරයි. මෙහි

ප්‍රථිඵලය පොළාවට වැටෙන සූර්ය තාපයේ තීව්‍ර බව තත් කාලය සිසාරා සැලකිය

යුතු පරාසයකින් වෙනස්‌ වීමයි.

පෘථිවිය සූර්යයා වටා භ්‍රමණය වන කක්‍ෂයේ ඉලිප්සීය ස්‌වභාවය එතරම් තීව්‍ර

නැත. එබැවින් ජනවාරි හා ජූලි මාස අතර පෘථිවියට වැටෙන හිරු රැස්‌වල වෙනස

6% වැඩි නොවේ. එහෙත් වසර ලක්‍ෂයකට වරක්‌ පොළොවේ ඉලිප්සාකාර කක්‍ෂය

අතිශයින් තීව්‍ර වූ විට එම වෙනස ප්‍රමාණයෙන් 20% - 30% අතර දක්‌වා ඉහළ

යනු ඇත.

පෘථිවි පෘෂ්ඨය මත පතිත වන සූර්ය තාපය මෙතරම් විශාල ප්‍රමාණයකින් වෙනස්‌

කරන එකම කාල චක්‍රය මෙයයි. එම නිසා එමගින් පොළොවේ දේශගුණයට ඇතිවන බැලපෑම

අති විශාලය.

වසර 42,000 කට වරක්‌ ඇතිවෙන දෙවැනි වර්ගයේ කාලචක්‍රවලට හේතු වනුයේ

සූර්යයා වටා භ්‍රමණය වෙමින් ගමන් ගන්නා පෘථිවිය සිය අක්‍ෂයේ සිට මදක්‌

පසකට ඇලවීමයි. මෙසේ ඇලවීමේ කෝණය අංශක 22.10 සිට 24.50 ද දක්‌වා වෙනස්‌

විය හැක. මෙලෙස පසෙකට ඇලවීම ඒ මත වැටෙන සූර්ය තාපයේ ප්‍රබලත්වය වෙනස්‌

කිරීමට හේතු වේ.

වඩාත් කෙටිම තුන් වන කාල චක්‍රය උද්ගත වන්නේ වසර 22,000 වරකි. මෙයට හේතුව

වන්නේ පෘථිවිය භ්‍රමණය වන අක්‍ෂය 22,000 වසරකට වරක්‌ උතුරු තරුවේ සිට

වේගා තරුව දිශාවට දොaලනය වීමය. මේ ක්‍රියාවලිය සිදුවූ විට ශීත සෘතුව ඉතා

අධික ශීතලයෙනුත් ගිම්මානය ගිනියම් රස්‌නයෙනුත් යුක්‌ත වෙයි.

ඉහත කී කාල චක්‍ර 03 ම හඳුන්වන්නේ මිලන්කොවිච් කාල චක්‍ර යනුවෙනි. එහෙත්

මිලන්කොවිච් කාලචක්‍ර අනුව අයිස්‌ සම (ICE AGES) උද්ගත වන්නේ ඊට අනුගාමීව

මහාද්වීප චලනය හෙවත් මහාද්වීප ප්ලාවිතය (CONTINENTAL DRIFT) විසින්

පෘථිවියේ ගොඩබිම් ප්‍රදේශ පෘථිවි ධ්‍රැවයන්ට වඩාත් ළං කරනු ලැබූ විටදීය.

මහාද්වීප ප්ලාවිතය පිළිබඳ පළමුවෙන්ම අදහස්‌ ප්‍රකාශ කළ පුද්ගලයකු වනුයේ

ඒබ්‍රහම් ඔර්ටිලියුස්‌ වන අතර (ABRAHM ORTELIUS 1527 -

1598 FLEMISH CARTOGRAPHER AND

GEOGRAPHER) 1564 දී පිටු 8 කින් යුත් ලෝක සිතියමක්‌ද ඔහු නිර්මාණය කර

ඇත. 1912 දී ජර්මන් ජාතික භූ විද්‍යාඥයකු හා කාලගුණ විද්‍යාඥයකු වූ

ඇල්ෆ්‍රඩ් ලූකර් වෙන්ගර් නමැති විද්‍යාඥයන් විසින් මහාද්වීපික ප්ලාවිතය

(ALFRED LOTHAR

WEGENER NOVEMBER 1880 -

NOVEMBER 1930, WAS A GEMAN

SCIENTIST, GEOPHYSICIST AND

METEOROLOGIST) පිළිබඳ විස්‌තර සහිත කල්පිතයක්‌ ඉදිරිපත් කර ඇත. එම අදහස

දකුණු අප්‍රිකාණු ජාතික ඇලෙන්සැන්ඩ්‍රර් ඩු ටුවාට්‌ (ALEXANDER DU

TOIT 1878 - 1948) විසින්ද පිළිගන්නා ලදී.

ඇල්ෆ්‍රඩ් වෙන්ගර් මහාද්වීපික ප්ලාවිතය ඔප්පු කිරීමට සාක්‍ෂි 03 ඉදිරිපත්

කර ඇත. 1.අප්‍රිකා හා දකුණු ඇමෙරිකා මුහුදු තීර දෙකේ සමාන්තර පිහිටීම. 2.

පේලියෝසික පසු භාගයේදී (LATE PALEOZOIC) ඇතිවුණ අයිස්‌ ග්ලැසියරය

හේතුවෙන් තැන්පත් වූ පැරකා ටිලයිට්‌ස්‌ (TILLITES) පාෂාණ හා රේඛා සහිත

පාෂාණ දැනට විසිරී ගිය දකුණු අප්‍රිකාව, දකුණු ඇමෙරිකාව, ඔස්‌ෙට්‍රීලියාව

සහ ඉන්දියා වැනි මහාද්වීපවලින් සොයාගැනීමට හැකිවීම 3. පාෂාණිධාතු සාක්‍ෂි

- දකුණු ඇමරිකාව, අප්‍රිකාව හා කිට්‌ටුවෙන් පිහිටා ඇති මහද්විපිකාවල

සත්ත්ව වර්ග හා වෘක්‍ෂලතා ආදියේ සමානකම්ය, EN.WIKIPEDIA

ORG/WIKI/CONTINENTAL DRIFT ඇතුළු වෙබ් අඩවි රාශියක විස්‌තර ඇතුළත්ය.

පුරා චුම්භකත්ව සාක්‍ෂි (PALAEOMAGNETIC-EVIDENCE) මහාද්වීපික ප්ලාවිතය

පිළිබඳව අනාවරණය වූයේ බ්‍රිතාන්‍ය ජාතික ස්‌ටැන්ලි කේයිත් රන්කොර්න් සහ

පැට්‌රික්‌ එම්. එස්‌. බ්ලැකට්‌ (STANLEY KEITH

RUNCORN AND PATRICK M. S. BLACKE TT) යන විද්‍යාඥයන් දෙදෙනාගේ

නායකත්වයෙන් කළ පරීක්‍ෂණ වලදීය. පුරා චුම්භකත්වය යන්නෙහි අර්ථය නම් එක්‌

භූවිද්‍යාත්මක කාලයන්හිදි චුම්භක ධ්‍රැවයේ පිහිටීමේ වෙනස්‌ වීමයි.

ප්‍රාග් කේන්ද්‍රීය යුගයේ සිට අද්‍යතන යුගය දක්‌වා චුම්භක ධ්‍රැවය

පිහිටීම එක්‌ එක්‌ විද්‍යාත්මක යුගවලදී වෙනස්‌ වී ඇති බව විද්‍යාත්මක

අනාවරණය වී ඇත. මෙම කාරණය ධ්‍රැවය ප්ලාවිත වීමට වැදගත් සාක්‍ෂියකි.

පර්මියන් යුගයේ වැඩි විස්‌තර දැන ගැනීමට (PERMIAN) EN

WIKIPEDIA ORG/WIKI/PERMIAN වෙබ් අඩවියේ පියාසර කරන්න. සෑම රටකටම ධ්‍රැව

චුම්භකත්වය එක තැනම පිහිටා තිබුණු නමුත් මෙම අනාවරණය අනුව පෙනී යන්නේ

දකුණු ඇමෙරිකාව අප්‍රිකාවට සමීපයේ පිහිටා තිබුණු අත්ලාන්තික්‌ සාගරය

උක්‌ත රටවල මැද නොතිබුණු බවය. මහාද්වීප දෙකක්‌ අතර පෙර මායිම වශයෙන්

සලකන්නේ මීටර් 1000 ක්‌ ගැඹුරු මුහුද යට පිහිටි සමෝච්ච රේඛාව මිස අවට

පෙනෙන අද්‍යතන වෙරළ මායිම නොවේ.

වර්ෂ මිලියන 200 ට පෙර ත්‍රියාසික (TRIASSIC) යුගයේදී පැන්ජියා (PANGAEA)

නමින් යෝධ මහද්වීපයක්‌ තිබිණි. මෙය කොටස්‌ දෙකකට කැඩී වෙන්විය. එනම්

දකුණේ ගොන්ඩ්වානාලන්තය හා උතුරේ ලොරේසියාව වශයෙනි. එසේම පැන්තලැස්‌ස

(PANTHALASSA) නමින් වර්තමාන පැසිෆික්‌ (PACIFIC) සාගරයේ මෑණියන් වැනි වූ

වැන්ජියා නම් වූ මහාද්වීපික භූමි ප්‍රදේශය අවට විහිදී ගිය සාගරයක්‌ ඇති

විය. උක්‌ත පැන්තැලැස්‌ස සාගරයේ එක්‌ අංශයක්‌ දිගේ ටෙතිස්‌ (TETHYS)

මුහුද අප්‍රිකාව හා යුරේසියාව මැදින් විහිදී ගියේය. මධ්‍යධරණී මුහුදේ

මෑණියන් වනුයේ උක්‌ත ටෙතිස්‌ සාගරයයි.

මහාද්වීපික ප්ලාවිතය (CONTINENTEL DRIFT) අවුරුදු මිලියන 135 ට පෙර

ජුරාසික (JURASSIC) යුගයේ අවසානයේ සිට නොනැවතීමට පැවැත ඇත. වසර මිලියන

126 ට පෙර ශ්‍රී ලංකාව හා ඉන්දියාව නැගෙනහිර ඇන්ටාටික්‌ ප්‍රදේශයෙන්

වෙන්වී උතුරට පාවෙන්න පටන් ගෙන ඇත. අවු( මිලියන 65 කට පෙර දකුණු

අත්ලාන්තික්‌ සාගරය ඇතිවිය. මුහුදු පත්ල පැතිරීම (SEAFLOOR

SPREADING) හේතුවෙන් උතුරු අත්ලාන්තික්‌ සාගරය ඇති විය.

ඉහත ඡේදයේ විස්‌තර කරන ලද මිලන් කොවිච් කාලචක්‍ර අනුව අයිස්‌ සම (ICE

AGES) උද්ගත වන්නේ ඊට අනුගාමීව මහාද්වීප චලනය හෙවත් මහාද්වීප ප්ලාවිතය

පෘථිවියේ ගොඩ බිම් ප්‍රදේශ පෘථිවි ධ්‍රැවයන්ට වඩාත් ළං කරනු ලැබූ විටය.

උක්‌ත ක්‍රියාවලිය මිලන්කොවිච් කාල චක්‍ර සමග නියම කලට උද්ගත වූ විට ඇති

වන දෘඩ ශිත සෘතු ධ්‍රැව ප්‍රදේශවල අති විශාල වශයෙන් හිම එක්‌ රැස්‌

කිරීමට දායක වේ.

ඒ සුවිශාල හිම කන්දරාව හේතුවෙන් අයිස්‌ සම (ICE AGES) උද්ගත වේ.

දෘඩ මිලන්කොවිච් කාල චක්‍ර තත්ත්වයන් යටතේ වුවද වසරකට පෘථිවියට වැටෙන

සමස්‌ථ සූර්ය තාපයේ ප්‍රමාණය 1% කින් දහයෙනුත් පංගුවකට වඩා වෙනස්‌ නොවේ.

එහෙත් සූර්ය රශ්මි ප්‍රමාණයේ ඒ සා සුළුතර වෙනසට වුවද මහ පොළොවේ උෂ්නත්වය

සෙන්ටිග්‍රේට්‌ 5 කින් වෙනස්‌ වේ.

නිසැක වශයෙන්ම මෙය කෙසේ සිදුවන්නේ දැයි විස්‌තර කළ නොහැකි නමුත්

අයිස්‌-සම උද්ගත වීමට වායුගෝලයේ පවතින හරිතාගාර වායු සාන්ද්‍රණයද බලපාන

බව අනුමාන කෙරේ. මේ අනුමානයට හේතුව නම් දක්‍ෂිණාර්ධ ගෝලයේ හරිතාගාර වායු

ප්‍රමාණය පහත දැමීමකින් තොරව මෙතෙක්‌ කිසිම දේශගුණික කොම්පියුටර් මොඩලයකට

(COMPUTER

MODEL) අනුරූපි අයිස්‌ සමයක්‌ නිර්මාණය කිරීමට නොහැකි වීමය.

පෘථිවියේ, වායුගෝලයේ හා අභ්‍යවකාශයේ ඇති විය හැකි විවිධ විචලනයන් පිළිබඳ

උපකල්පිත දත්ත ඒ සඳහා විශේෂයෙන් පිළියෙල කළ පරිගණක වැඩසටහන්වලට කැවීමෙන්

දේශගුණික තත්ත්වයන් නිර්මාණය කොට සැසඳීම මෙවැනි කොම්පියුටර මොඩල මගින්

සිදු කෙරේ.

අයිස්‌ සම උද්ගත වීම පිළිබඳ ප්‍රහේලිකාව මිලිටියුන් මිලන්කොවිච් විසින්

1941 දී නිවැරැදිව විසඳුනු ලැබූ නමුදු යනු එකල පළ කළ විශිෂ්ට කෘතිය(CANON

OF INSOLATION OF THE ICE AGE PROBLEM) 1969 දී ඊශ්‍රායෙල් විද්‍යාත්මක

නිබන්ධන පරිවර්ථන වැඩසටහනකට අනුව ඉංග්‍රීසියට පරිවර්ථනය කර එක්‌සත්

ජනපදයේ වානිජ දෙපාර්තමේන්තුව විසින් ප්‍රකාශයට පත් කරන තුරු එහි අන්තර්ගත

විද්‍යාත්මක සොයාගැනීම් සමස්‌ත ගෝලීය විද්‍යාඥයන්ගේ දැනීමට එකතු වී

නොතිබිණි. ඒ වන විට සාගර පත්ලේ රොන් මඩ අතරින් විද්‍යාඥයන් විසින්

සොයාගනු ලැබූ සාධක මිලන්කොවිච් කාල චක්‍ර වලට අනුකූලව අයිස්‌-සමය නිසා

ඇතිවන භූ විෂම ලක්‍ෂණ කදිමට තහවුරු කළේය.

මිලනකොවිච් කාලචක්‍ර වල බලපෑම හේතුවෙන් ඇත්ත වශයෙන්ම මේ වන විට පෘථිවිය

සිසිල් විය යුතු බවත් අප තවත් හිම යුගයකට මුහුණ පාමින් සිටින බවත් යට කී

අධ්‍යයනයට අනුව බොහෝ විද්‍යාඥයෝ විශ්වාස කළහ. එහෙත් හුදෙක්‌ එය වායුගෝලයේ

හරිතාගාර වායු සමතුලිතය, මානව ක්‍රියාකාරකම් නිසා කෙතරම් තියුණු ලෙස

වෙනස්‌ වී ඇති දැයි දැන් නිශ්චය කර ගැනීමට ටික කලකට පෙර තිබූ විශ්වාසයක්‌

පමණි.

හරිතාගාර වායු සහ මිලන්කොවිච් කාල චක්‍ර වල බල පෑම හේතුවෙන් දේශගුණයට ඇති

වූ බලපෑම පිළිබඳ වඩා පුළුල් දැනීමකින් සන්නද්ධ වීමට දේශගුණික

විද්‍යාඥයන්ට හැකි වුවත් පරීක්‍ෂා කළ යුතු තවත් බොහෝ සාධක ගණනාවක්‌ම විය.

ඒ අතරින් එක සාධකයක්‌ වූයේ සූර්යාගෙන් නිකුත් වන තාප රශ්මිවල තීව්‍ර

බවයි. සූර්යාගෙන් නිකුත් වුණු රශ්මියෙන් තුනෙන් දෙකකට කිට්‌ටු

ප්‍රමාණයක්‌ පෘථිවිය මත අවශෝෂණය වී වැය වේ. ඉතිරි තුනෙන් එක නැවත

අභ්‍යවකාශයට පරාවර්ථනය වේ.

මිලියුටින් මිලන්කොවිච් (AUSTRIA - HUNGARY - GEOPHYSICIST AND CIVIL

ENGINEER - MILUTIN MILANKOVICH 1879-1958) සහ ඔහු විසින් රචිත"CANON OF

INSOLATION OF THE ICE AGE

PROBLEM" කෘතිය

අයිස්‌ සම (ICE AGE - GLACIALAGE) පිළිබඳ ප්‍රථමයෙන්ම සාකච්ඡා කර ඇත්තේ

1742 දීය. ඉංජිනේරුවරයකු සහ භූ විද්‍යාඥයෙකු වූ පියරේ මාටෙල් (PIERRE

MARTEL 1706 - 1767) ඒ සඳහා මූලික වී ඇත. අයිස්‌ සමය පිළිබඳ අධ්‍යයනය

සඳහා අන්තර් ජාලයේ වෙබ් අඩවි දහස්‌ ගණනකි. අයිස්‌ සමයේ ජීවින් වන WOOLLY

MAMMOTH හා WOOLLY

RHINOCEROS යන විශාල වූවා GIANT-DEER යන සතුන්ගේ ප්‍රතිනිර්මාණය කරන ලද

රූ සටහන් දර්ශනය කිරීමට ඵMOUNTED

SKELETON AT THE NATIONAL

MUSEUM OF NATURAL

HISTORY-WASHINGTON. D.C.

WWW.MUNUSI.EDU/ වෙබ් අඩවියට පිවිසෙන්න. ICE AGE අයිස්‌ සමයේ මානවයා

පිළිබඳ රචිත කෘති අතරින් ICE AGE ORIGINS ICE

AGE FIRST MAN, ICE AGE

NEANDERTHALS යන REBECCA

STOFOFE විසින් රචිත ග්‍රන්ථ ලොව සිසාරා ජනප්‍රියය. ඒ අතරින් MODERN

HUMEANS ග්‍රන්ථය වඩාත් ජනප්‍රියය. මේ පිළිබඳ තව දුරටත් කියවීමට

EN'WIKIPEDIA

ORG/WIKI/ICE AGE. වෙබ් අඩවියේද පියාසර කරනු මැනවි.

සූර්ය පෘෂ්ඨයේ හිරු ලප (SUNS POTS) ඇතිවීම පිළිබඳ වසර 2000 පමණ කාලයක

සිටි චීන හා ග්‍රීක තාරකා විද්‍යාඥයන්ගේ අවධානය යොමු වී අතර, චීන තාරකා

විද්‍යාඥ ජෙන් ඩී (CHINESE ASTRONOMERGEN DE) ක්‍රිස්‌තු වර්ෂයට පෙර (28

BC) කරන ලද නිරීක්‍ෂණ වාර්තා තාරකා නාමාවලියේ (STAR -

CATALOGUE) සටහන් වී ඇත. ඒ අතර තවත් බොහෝ තාරකා විද්‍යාඥයන් මේ පිළිබඳ

නිරීක්‍ෂණ කටයුතු කර ඇති අතර 1610 දී පළමුවරට ටෙලෙස්‌ කෝප් නොහොත්

දුරේක්‍ෂයක්‌ මගින් හිරු ලප නිරීක්‍ෂණය කර ඇත්තේ ඉංග්‍රීසි ජාතික තාරකා

විද්‍යාඥ තෝමස්‌ හැරියොට්‌ (THOMAS HARRIOT C. 1560 - 1621) විසින්ය.

කෙසේ වෙතත් 1612 ගැලීලියෝ ගැලිලි (ITALIAN PHYSICIST,

MATHEMATICIAN ASTRONOMER, GALILEO GALILEI 1564-

1642) විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද නිරීක්‍ෂණ මේ සඳහා වඩාත් තීව්‍ර ලෙස බලපාන

ලදී. හිරු ලප පිළිබඳ වැඩි දුර අධ්‍යයනයට EN.WIKIPEDIA.ORG/WIKI/SUNSPOT

වෙබ් අඩවි ලක්‍ෂ ගණනක ඔබට සැරිසැරිය හැකිය. දේශගුණය කෙරෙහි හිරු ලප

සැබවින්ම බලපානුයේද යෑයි සොයා බැලීමේ ක්‍රියාවලියේදී වසර 600 ක තරම් ඈත

කාලයක්‌ දක්‌වා වයස රුක්‌ කඳන්වල වාර්ෂික වලයන් (TREE-RINGS) පරීක්‍ෂා කර

බැලූ විට සූර්ය ලප හා වෘක්‍ෂ වර්ධනය අතර කිසියම් සමීප තාවක්‌ ඇති බව දැන

ගන්නට ලැබී ඇත. වාර්ෂික - වලය යනු වෘක්‍ෂයක්‌ තිරස්‌ අතට කැපූ විට දක්‌නට

ලැබෙන එහි වාර්ෂික වැඩීම වසරක්‌ පාසා සලකුණු කෙරෙන වලයාකාර රේඛා සටහනයි.

මේ වාර්ෂික වලයන් අතර ඇති පරතරය තත්කාලීන දේශගුණය නිගමනය කිරීමේ සාධකයක්‌

වශයෙන් යොදා ගැනේ. වලයාකාර රේඛා අතර පරතරය වැඩි වූ විට ඒ වසර යහපත්

දේශගුණයක්‌ සහිත වසරක්‌ වශයෙන්ද ඒ පරතරය පටුවීම අයහපත් දේශගුණයක්‌ ඇති වූ

වසරක සලකුණ වශයෙන් ද සැලකේ. මේ පිළිබඳ අධ්‍යයනය කළ පළමු තාරකා විද්‍යාඥයා

වනුයේ ඇන්ඩෘ එලිකොට්‌ ඩග්ලස්‌ය. (ANDREW ELLICOTT DOUGLASS 1867 - 1962)

ඇන්ඩෘ එලිකොට්‌ ඩග්ලස්‌ රුක්‌ කඳන් වල වාර්ෂික - වලයන් පිළිබඳ

(DENDROCHRONOLOGY) විද්‍යාවේ ප්‍රාරම්භක පුද්ගලයා වන අතරම ඇමරිකාවේ

ඇරිසෝනා ප්‍රාන්තයේ ටස්‌කන්හි ඇරිසෝනා විශ්වවිද්‍යාලයීය රුක්‌ කඳන් වල

වාර්ෂික වලයන් පිළිබඳ පරීක්‍ෂණාගාරයේද නිර්මාතෘවරයාය. (THE LABORATORY OF

TREE-RING RESEARCH (LTRR) UNIVERSITY OF ARIZONA IN TUCSON, ARIZONA

1937).

මෑත කාලයක සොයාගත් තොරතුරු අනුව පොළොවට පතිත වන සූර්ය රශ්මියේ ප්‍රමාණය

හා වායුගෝලයේ ඇති හරිතාගාර වායු ප්‍රමාණය එකිනෙකට වෙනස්‌ ආකාරයට පෘථිවියේ

දේශගුණය කෙරෙහි බලපාන බව දැනගන්නට ලැබී ඇත. සූර්යයාගෙන් නිකුත් වන

පාරාජම්බුල කිරණ (ULTRA-VIOLET RAYS) ඕසොන් ස්‌ථරය මගින් අවශෝෂණය කිරීම

මගින් සූර්ය රශ්මිය ස්‌ථරගෝලයේ හෙවත් ස්‌ට්‍රැටොෂ්පියරයේ (STRATOSPHERE)

ඉහළ කොටස උණුසුම් කරයි. පාරාජම්බුල කිරණ පළමුවෙන් හඳුනා ගත්තේ (ULTRA

VIOLET) පරමානු භෞතික විද්‍යාඥ ජොන් විල්හෙලම් රිටර් (JOHANN WILHELM

RITTER 1776 - 1810) විසිනි. මේ පිළිබඳ වැඩි දුර අධ්‍යයනයට

EN.WIKIPEDIA.ORG/WIKI/ULTRA VIOLET ඪෂධඛෑඔ ඇතුළු වෙබ් අඩවි මිsලියන ගණනක

ඔබට සැරිසැරිය හැකිය. සූර්යාගෙන් නිකුත් වන පාරාජම්බුල කිරණ ඕසොන් ස්‌ථරය

මගින් අවශෝෂය කිරීම හේතුවෙන් ස්‌ට්‍රැටොෂ්පියරයේ ඉහළ කොටස උණුසුම් වීම

පිළිබඳවත් ස්‌ට්‍රැqටොෂ්පියරය පිළිබඳ අධ්‍යයනයටත්

EN.WIKIPEDIA.ORG/WIKI/STRATOSPHEREවෙබ් අඩවියට පිවිසෙන්න. එහෙත්

හරිතාගාර වායු ප්‍රමාණය ඉහළ ගිය විට උණුසුම් වන්නේ පර්වර්තීය ගෝලයේ හෙවත්

ට්‍රොපොෂ්පියරයේ (TROPOSPHERE) අප ජීවත් වන පහළ කොටසයි. ට්‍රොපොෂ්පියරය

වායු ගෝලයේ පළමු K.M. 8/15 දක්‌වාද ස්‌ට්‍රැටොෂ්පියරයේ (STRATOSPHERE)

K.M. 50.60 දක්‌වාද මෙසෝපියරය (MESOSPHERE) K.M. 95-120 දක්‌වා ද

තොර්මොස්‌පියරය THERMOSPHERE) K.M. 600 දක්‌වාද ක්‍රියාත්මකය.

TROPOSPHERE ය පිළිබඳ අධ්‍යයනයට EN.WIKIPEDIA.ORG/WIKI/TROPOSPHERE වෙබ්

අඩවියේ සැරිසරන්න. කලකට පෙර ඕසොන් ස්‌ථරය පිපිරවීම (OZONE HOLE) හේතුවෙන්

පාරාජම්බුල කිරණ අවශෝෂණය දුර්වල වීමෙන් ස්‌ට්‍රැටොෂ්පියරයේ ඇතිවූ සිසිල්

වීමට ද හරිතාගාර වායු ප්‍රමාණය අධික වීම නිසා ට්‍රොපොෂ්පියරයේ වැඩිවන

උණුසුමටද මේ වන විට වායු ගෝලය ලක්‌ව ඇත. කෙසේ වෙතත් මේ වෙනසට හිරු ලප

බලපා ඇති බවත් දක්‌නට නොලැබේ. වැඩිදුර අධ්‍යයනයට WWW.THE OZONE HOLE.COM.

yd EN.WIKI PEDIA ORG/WIKI/OZONE HOLE ඇතුළු වෙබ් අඩවි රාශිය පියාසර කළ හැකිය.

නොයෙක්‌ පාෂාණිභූත හෙවත් ෆොසිල (FOSSIL) ද්‍රව්‍යයද තත්කාල වකවානුවල

පැවැති දේශගුණය පිළිබඳ බොහෝ දේ අපට කියා දෙනු ඇත, ෆොසිලවල ඇතැම් ලක්‍ෂණ

මෙන්ම ෆොසිල තැන්පත්ව ඇති විවිධ ප්‍රදේශ අනුවද එකල දේශගුණය ගැන තොරතුරු

දැනගත හැකිය. උදාහරණයක්‌ ලෙස ගත හොත් දේශගුණයේ දැඩි වෙනසක්‌ හේතුවෙන්

හිටිහැටියේ සත්ත්ව වර්ග ලෝකයේ එක්‌ කොනක සිට තවත් කොනකට සංක්‍රමණය වීම

ෆොසිල තැන්පත්ව ඇති ප්‍රදේශ අනුව මැනවින් තේරුම්ගත හැක. ෆොසිල පිළිබඳ

අධ්‍යයනයට EN.WIKIPEDIA.ORG/WIKI/FOSSIL ඇතුළු වෙබ් අඩවි රාශියක

සැරිසැරීමට හැක.

ඊළඟ කලාපයට......

දේශප්‍රිය නානායක්‌කාර